Dział: Ekwipunek
Na podstawie naszych testów możemy stwierdzić, że największy zysk czasowy w trakcie wyścigu dają: dobrze ustawiona pozycja, odpowiednie koła i dobrze dobrany kask. Jednak biorąc pod uwagę koszty, jakie trzeba ponieść na rzecz szybszego dotarcia na metę, kask zdecydowanie wygrywa z kołami.
Naszym zdaniem żaden triathlonista nie może obyć się bez roweru szosowego. Startujący w zawodach w formule Ironman, nawet jeśli może pozwolić sobie na zakup triathlonowej maszyny startowej, to potrzebuje roweru szosowego jako niezbędnego narzędzia treningowego. Ale nie tylko. Szosówka będzie także umożliwiała kontrolny start w zawodach szosowych lub normalną szosową jazdę z kolegami, kiedy drogocennej triathlonówki po prostu szkoda. Jednak poza zawodami Ironman są także te organizowane w formule olimpijskiej, podczas których na rowerze triathlonowym startować nie wolno.
Dopuszczane są wyłącznie rowery szosowe spełniające wymogi UCI. Jak widać, szosówka jest niezbędna, ponieważ z powodzeniem może pełnić funkcję roweru zarówno treningowego, jak i startowego. Chyba że masz w ręku slot na Hawaje. W takim wypadku szosówka będzie równie potrzebna, ale po co od razu martwić się na zapas.
Optymalny napęd w rowerze miałby 14 rzędów, jedną przerzutkę i łańcuch z uszczelnianymi ogniwami. Nie, w przyszłym roku jeszcze nie będzie rowerów z takim osprzętem. Ale wyraźnie przeczuwamy poważną rewolucję w dziedzinie stosowanych części transmitujących siłę kolarza.
