Niestety, w wielu wypadkach cała troska o środowisko sprowadza się do kupna produktów z dopiskiem „eko” i uspokajania własnego sumienia. Jak realnie obniżyć zbędne emisje i świadomie wybierać produkty generujące najmniejszy udział w śladzie węglowym? Jak jazda na rowerze może obniżyć emisje w porównaniu z samochodem czy transportem publicznym? Zacznijmy od tego, jak powstają poszczególne komponenty roweru.
Serce roweru – rama
Jednym ze sposobów na mądre wybieranie kupowanych produktów jest świadomość tego, jak ich produkcja wpływa na środowisko. Istnieje wiele materiałów, z których powstają ramy rowerowe. Niestety, ich produkcja wiąże się z dużym zapotrzebowaniem na energię. Obróbka zarówno włókna węglowego, tytanu, jak i stali należy do najbardziej energochłonnych procesów. Z drugiej jednak strony rowery tytanowe są niezwykle wytrzymałe, dobrze tłumią wstrząsy i dzięki temu, że nie korodują, są w stanie przeżyć swojego właściciela. Jeżeli zatem myślimy o rowerze na całe życie, warto rozważyć zakup roweru tytanowego, gdyż energochłonny proces jego produkcji możemy zrównoważyć kilkunasto- lub kilkudziesięcioletnim okresem użytkowania. Ramy stalowe również są trwałe, ale ich podatność na korozję może skrócić okres ich użytkowania. Ramy węglowe są także mocne i nie podlegają zużyciu zbyt szybko. Problemem jest tylko ich podatność na uszkodzenia mechaniczne, które mogą doprowadzić do mikropęknięć i w rezultacie do nieodwracalnego zniszczenia.
Kolejnym materiałem jest aluminium, które mimo swojej lekkości i niskiej ceny też ma pewne wady. Mimo mniejszej ilości energii potrzebnej do produkcji niż w wypadku tytanu, wytworzenie takiej ramy również wymaga dużych nakładów energetycznych. Co więcej, aluminium jest w większym stopniu podatne na zmęczenie materiałowe, w związku z tym ramy o przebiegach powyżej 10–15 tysięcy kilometrów są bardziej narażone na pękanie. Ciekawostką, która niedawno pojawiła się na rynku, są rowery wykonane ze stopu magnezu. W ubiegłych latach produkowano już row...
