Jeździ ich kilkanaście w Polsce, znacznie więcej w Niemczech, we Francji, całkiem sporo w Kanadzie, Chile i Argentynie. Domem Prime Bicycles jest jednak Częstochowa, skąd pochodzi Piotr Siulczyński, pomysłodawca i właściciel marki. Ta młoda marka rowerów do „grubego” MTB opiera się na potężnym kawałku historii światowego kolarstwa grawitacyjnego oraz doświadczeniu wielu osób, które zakochane są w tym niezwykłym sporcie od lat 90. XX w.
Opowiada Piotr Siulczyński – właściciel Prime Bicycles
Tryb Auto to nowy, dynamiczny program wspomagania pedałowania. Jest bardziej zaawansowany od znanych trybów dynamicznych, takich jak Tour+ czy eMTB.
Statystycznie podchodząc do sprawy, przyjmuję, że nie potrafisz tego robić. Jeśli potrafisz, masz mój szacunek. Wheelie to trik, który wydaje się zupełnie zbędny, jeśli uprawiasz klasyczne kolarstwo. Jest domeną dzieciaków pozostawionych samym sobie, podwórkowych szpanerów i tiktokerów. Nie wymaga siły, dobrego FTP i opierając się na nim, nic nie da się wygrać. To trik, który albo po prostu chcesz umieć robić, albo dajesz sobie spokój. Czy aby na pewno?
Od dzieciństwa moim marzeniem była praca w Formule 1. Spełniło się. Zacząłem w 1997 roku w zespole Jordan 197 jako inżynier toru i pracowałem z kierowcami. W tamtym czasie byli to Ralf Schumacher, młodszy brat dwukrotnego mistrza świata Michaela Schumachera, oraz Włoch Giancarlo Fisichella, który w 1996 roku prowadził osiem wyścigów dla Minardi. Potem przeszedłem do Stewart Grand Prix, założonego przez trzykrotnego mistrza świata Formuły 1 Jackiego Stewarta. W tych barwach w 1999 roku Rubens Barrichello zdobył pole position w Grand Prix Francji, a Johnny Herbert wygrał Grand Prix Europy. Wtedy też nasz team zajął czwarte miejsce w klasyfikacji konstruktorów. W 1999 roku Ford kupił nasz zespół i przekształcił go w Jaguar Racing, a w 2004 roku cały ten biznes odkupił Red Bull GmbH i byłem z nimi do 2008 roku, więc można chyba powiedzieć, że pracowałem na trzykrotne podium Vettela i Webbera.
Czwarty coroczny raport Strava to już tradycja, ale od tego roku indywidualne raporty otrzymali tylko płacący użytkownicy. Już w grudniu wielu pochwaliło się nim na swoich profilach w serwisie i w innych mediach społecznościowych.
Kolejny sezon za nami i członkowie naszego redakcyjnego grona, wzorem lat ubiegłych, dokonali subiektywnych wyborów tego, co w minionym roku najbardziej zapadło w ich pamięci. Chociaż w pierwotnym założeniu miały być wyróżniane rowery i komponenty, to szybko się okazało, że nie samymi gadżetami żyje rowerzysta , a okoliczności, w których można je wykorzystać w sposób maksymalnie przyjemny i satysfakcjonujący, dla wielu z nas (i na pewno także Was) są równie ważne, może nawet istotniejsze, tym samym, nie deprecjonując nominowanego sprzętu, sugerujemy zwrócić szczególną uwagę na wyróżnione miejsca i imprezy (również te wyróżnione w poprzednich latach), bo są to perełki godne polecenia.
Wszyscy znamy takie nazwiska jak Lewandowski, Jordan oraz Williams. To sportowcy, którzy odnieśli sukcesy nie tylko na boisku czy korcie tenisowym, ale również w biznesie.
To wydarzenie kończy oficjalnie sezon; jest pieczęcią na pudełku z wszystkimi wspomnieniami i dokonaniami spod znaku MTB w roku, z wykorzystaniem grawitacji, zabawą z grawitacją lub walką z nią. Spotykamy się wtedy w kinie Kijów w Krakowie, przybijamy piątki, gadamy, oglądamy filmy i pokazy, a na koniec poznajemy werdykt jury. To doskonała okazja, by spotkać znajomych i zaczerpnąć inspiracji.
Trudno obdarować kolarza czymś kolarskim, bo prawdopodobnie wszystko już ma. No, może poza n+1 rowerem, bo wiadomo, że rowerów można mieć dużo, tzn. więcej! Jeśli masz swojego kolarza „pod ręką” i znasz go dobrze, możesz obdarować go oponą, którą chce mieć, ale szkoda mu forsy; siodełkiem, które zawsze chciał przetestować; czy ciuszkiem, który upatrzył sobie w internecie. To nie zadziała, gdy nie znasz dokładnego modelu opony – podobna, a nie ta sama, oznacza awanturę o wyrzucanie pieniędzy w błoto. Jeszcze gorzej jest, gdy kolarz jest jedynie kolegą z pracy i właśnie wylosowałeś go do obdarowania podczas biurowej wigilii, w dodatku limit prezentowy wynosi 30 zł, a Ty nawet nie wiesz, na jakim rowerze człowiek jeździ. Wtedy zostaje Ci olej do łańcucha na suche warunki albo skarpetki z rowerkiem, czyli coś, co zawsze się przyda. Na wszystkie okoliczności między jednym a drugim przypadkiem, gdy na przykład jesteś bogatą babcią, przygotowaliśmy listę prezentów, na widok których nam samym świecą się oczy, a jednocześnie są to przedmioty, które może nie są niezbędne, ale fajnie je mieć. Obdarowujący musi jedynie kojarzyć, czy interesują Cię wyłącznie asfalty, czy haratanie po dzikich trasach, czy wszystko to, co pomiędzy.
Pewnie mało kto wie, że Tacx to nie akronim, lecz nazwisko rodziny, której trzy pokolenia zbudowały jedną z najbardziej znanych marek w branży.
Kiedy do czerwcowego wydania pisałam podsumowanie działań, jakie podjęto w Treku na rzecz klimatycznej odpowiedzialności, wyraźnie zrozumiałam, że jedną z najważniejszych kwestii było dla tamtejszych analityków podwyższenie udziału rowerów w transporcie. By mogło się to dokonać, słusznie zauważono, musi istnieć odpowiednia infrastruktura. Kropka.
Francuski instytut badawczy Ipsos, znany u nas z np. publikacji preferencji wyborczych, opublikował w lipcu 2021 roku raport pt. „Global Views on Exercise and Team Sports” opisujący i porównujący aktywność sportową w 29 wybranych krajach, w tym w Polsce. Obraz, który maluje, nie jest dla Polaków zbyt budujący – wynika z niego, że jesteśmy jednym z najmniej usportowionych narodów. Spore publiczne inwestycje w infrastrukturę dla piłki nożnej są trudne do zrozumienia, skoro to dopiero czwarta pod względem popularności dyscyplina. Przynajmniej pod względem deklarowanej woli zwiększenia aktywności plasujemy się w środku stawki.
