International Mountain Biking Association (IMBA) to działająca od ponad 20 lat organizacja, której misją jest między innymi pomoc w budowie zrównoważonych tras rowerowych i promocja kolarstwa górskiego „dla wszystkich”. To oni w dużej mierze odpowiadają za to, że pasjonaci MTB nie muszą już straszyć pieszych turystów na górskich szlakach, ale mogą cieszyć się górami i tym, co w górach jest najlepszego, na specjalnie do tego celu przygotowanych trasach. Działania IMBA na świecie sprawiły, że i w naszej części Europy coraz więcej osób z różnych środowisk zaczęło rozumieć, że „podarowanie” pasjonatom MTB liniowego skrawka lasu czy stoku nie powoduje degradacji terenu, ale wręcz przeciwnie – pomaga kontrolować to, co na tym terenie się dzieje. Bo czyż dla nas – kolarzy górskich – nie jest przyjemniej puścić się z góry przygotowaną do tego celu ścieżką, niż przedzierać się przez krzaki i wylatywać w powietrze na ukrytych między paprociami pieńkach czy głazach? My też nie lubimy hamować, gdy wpadamy na turystów na trudnym kamienistym szlaku – wolimy wiedzieć, że przed rowerem jest tylko ścieżka i to, co się wydarzy na trasie, zależy tylko od naszej koncentracji i umiejętności. Chcemy zdrowi wrócić do domów, a wieczorem przetrzeć szmatką spocony amortyzator, a nie spędzać godziny w poczekalni SOR.
Ścieżki są różne, raz gładkie – świetne dla dzieciaków, czasem trudniejsze, strome, pozwalają użyć wyobraźni i trochę poszarżować. Oznaczone, przygotowane, utwardzone, wyprofilowane, ekscytujące, bez głupiego ryzyka. Finansowane często z budżetów gmin (czasem z narodowego programu, jak to miało miejsce w czeskim Singltrek pod Smrkem). Wśród rowerzystów mają swoich pomysłodawców, projektantów i opiekunów. Przyciągają użytkowników, ożywiają okolicę, pozwalają zarabiać mieszkańcom i stają się ważnym miejscem nie tylko na rowerowej mapie. O ścieżkach się mówi, dyskutuje, chwali, krytykuje. My też mamy swoje ulubione miejscówki, o wielu z nich nie trzeba za dużo opowiadać, niektóre są mniej znane. Piszemy dla Was o tych, które naszym zdaniem warto odwiedzić. Opisy tych wybranych ułożyliśmy od zachodu po wschód polskich gór.
Singltrek pod Smrkem i Single Track
Świeradów-Zdrój
Kiedy ruszał publiczny program budowy tras MTB po czeskiej stronie Gór Izerskich, Nové Město pod Smrkem i okoliczne miejscowości tonęły w otchłani biedy i bezrobocia. Odcięte od „macierzy” Czeskiej Republiki, otoczone granicą z Polską i górami, były regionem, skąd ludzie masowo uciekali za pracą i godziwą egzystencją. W tej chwili region kwitnie i eksperci z Czech Tourism nie mają wątpliwości, że przyczyniły się do tego ścieżki i ich popularność. Szacuje się, że od momentu ich powstania trasy odwiedziło już kilkadziesiąt tysięcy osób. Prawie 100 kilometrów rowerowych tras po polskiej i czeskiej stronie. Stopniowanie trudności, doskonałe oznaczenie tras i niezliczone możliwości jazdy po krótszych i dłuższych pętlach sprawiają, że to miejscówka absolutnie dla wszystkich.
Europejska International Mountain Biking Association uznaje Singltrek pod Smrkem za modelową realizację. Trasy od bardzo łatwej zielonej dla wszystkich, aż po czarne, które wymagają dobrego obycia z rowerem, nie są jednak hardcorowe. Tutaj nie znajdziecie tras zbyt trudnych, to miejscówka, gdzie warto przyjechać z całą rodziną, ale osoby dobrze jeżdżące na rowerze na pewno nie będą się nudzić. Brak jednego konkretnego szczytu oznacza, że w Świeradowie i okolicy jest dużo pedałowania. Te ścieżki nie są trasami zjazdowymi, powstawały jako przyjemne, czasem technicznie trudniejsze traile, które toczą się raz z góry, raz pod górę. Kolej linowa w Świeradowie jest na wyciągnięcie ręki, jednak brak połączenia ze świeradowskimi ścieżkami oraz zaporowa cena przejazdu ograniczają dostęp do mechan...
