Wszystko, co musisz wiedzieć o strefach wysiłkowych

Sposobów wytyczania stref jest bardzo wiele. W zależności od podejścia treningowego można określić między 3 a 9 strefami wysiłkowymi. 
To duża rozbieżność. Który podział zatem wybrać? Każdy z nich będzie równie skuteczny, ale ważne, aby dobrze dopasować go do potrzeb treningowych i konsekwentnie realizować plan w oparciu na wytyczonych podziałach. Najczęściej jednak spotyka się podział na pięć stref wysiłkowych w przypadku bazowania na pomiarze tętna oraz sześć stref wysiłkowych przy pomiarze mocy. Jest to też najlepsza metoda dla osób początkujących. W artykule Skończ jeździć, zacznij trenować, który ukazał się w „bB” 4/2021, opisany został podstawowy podział stref tętna na pięć zakresów. Dziś troszkę szerzej opowiem, dlaczego akurat tak, a nie inaczej. Główną rolę odgrywają tu szlaki energetyczne organizmu.

• strefa 1 – zwana strefą aktywnej regeneracji. Zawsze obejmuje niskie zakresy tętna. Wysiłek w tej strefie nie daje adaptacji treningowej, a drogi energetyczne prawie całkowicie bazują na pozyskiwaniu energii z udziałem tlenu.
   
• strefa 2 – zwana strefą tlenową. Jazda w tych zakresach intensywności jest podstawą budowania formy kolarskiej. Wysiłek nie jest duży, dzięki czemu jazda może trwać wiele godzin. Najczęściej górna granica tej strefy określa pierwszy próg wentylacyjny (AT – anaerobic threshold). Po przekroczeniu intensywności określonej progiem AT, organizm do dalszej produkcji energii w s...