302
Po tak dynamicznym sezonie przyszedł czas na podsumowania. W porównaniu z intensywnością wyzwań przy organizacji 14 maratonów nie będzie to szczególnie trudne zadanie. Zwłaszcza że jestem przekonany, że wraz z moją ekipą udało się zrealizować wszystkie zamierzenia. Tych było sporo, gdyż po wysłuchaniu uwag zawodników wprowadziłem do Mazovii kilka zmian.
Dystans FIT powrócił do swoich korzeni: ponownie stał się przystępniejszy dla początkujących oraz dla pań. Uprościliśmy i skróciliśmy go, a poszczególne jego trasy projektowałem tak, by dało się przejechać na rowerze trekkingowym. Dystans miał swój oddzielny start od ½ PRO i PRO.
Jednak najbardziej zależało mi na dopracowaniu dystansów ½ PRO i PRO. Do obu dorzuciłem dziesiątki technicznych singli. Na maratonie w Józefowie, z trasą biegnącą przez Mazowiecki Park Krajobrazowy, na ½ PRO było 20, a na PRO aż 40 km singli. Na Mazurach, w Ełku, zawodnikom dała w kość rekordowa liczba odcinków singli połączona z ostrymi i technicznymi podjazdami. Niełatwo było przedzierać się przez rozliczne wąwozy w największym w Europie ich nagromadzeniu w Kazimierskim Parku Krajobrazowym. Tam bazą zawodów był unikalny nadwiślański Marina Port w Puławach. Przejeżdżając po największej skarpie wiślanej, trzeba było wykazać się podzielnością uwagi, by urokliwe krajobrazy nie zakłóciły koncentracji. To właśnie tam, w Dobrzyniu nad Wisłą, połączyłem charakter maratonu XCO z odcinkami XC prowadzącymi po zboczach skarpy. Równie kręte i wąskie ścieżki, na dodatek zryte przez bobry, czekały na peleton na brzegach jezior na Pojezierzu Brodnickim.
Z satysfakcją stwierdzam, że marka Mazovii jest na tyle rozpoznawalna, że zabiegają o nią już duże miasta, które chcą uczynić z niej atrakcję – na tej samej zasadzie, na jakiej walczą o przywilej goszczenia etapu Tour de Pologne. Stąd nasza obecność w Olsztynie, w najpiękniejszym chyba miejscu widokowym na jezioro Ukiel, czy finałowy maraton na spektakularnej Moto...
Dalsza część jest dostępna dla użytkowników z wykupionym planem
