Kontrowersje w temacie rozciągania

Myślę, że nikt nie poda nam jednej złotej zasady, która znajdzie zastosowanie pasujące dla każdego. Musimy wziąć pod uwagę uwarunkowania człowieka jako jednostki. Twórcy metod, które funkcjonowały przez wiele lat, również odnieśli wiele sukcesów na teoriach już nieaktualnych, obecnie podważanych.

Nie powinniśmy jednoznacznie stwierdzać, że rozciąganie jest zupełnie niepotrzebne lub sposób przez nas zaproponowany jest najlepszy dla wszystkich.

Pewne predyspozycje możemy zauważyć już u dorastających dzieci. Jedni lubią pozycje rozciągające, inni nigdy nie byli i nie będą mieli z gibkością zbyt wiele wspólnego. Składa się na to wiele czynników – anatomia, wzorce ruchowe, nawyki dnia codziennego, dieta, regeneracja, dotlenienie, ilość wody wypijana w ciągu dnia, sen, zabiegi manualne i, co najważniejsze, rodzaj aktywności sportowej, którą podejmujemy w ciągu tygodnia. Pewne dyscypliny wymagają od nas mobilności wszystkich najdrobniejszych stawów, a pewne opierają się wyłącznie na pełnych zakresach ruchów niewielkiej liczby połączeń stawowych. Przykładem mogą być takie dyscypliny, jak sztuki walki, w których każdy najdrobniejszy staw i jego aktywizacja są niezbędne, aby uniknąć kontuzji. Powstaje pytanie, czy ćwiczenia „rozciągające” po każdym treningu wykonywane pr...