KilimanjaroBikeChallenge. Jak od zera zaplanować i zrealizować przygodę życia

Wajcha w przełożeniu „inni to mają fajnie” nie robi nikomu krzywdy. Można ją jednak czasem przestawić. Trochę ta wajcha wtedy iskrzy i grzeje się, podnosi się lekko ciśnienie i mocno zmieniają się priorytety. Niektórzy sądzą, że ta dźwignia to po prostu taki uchwyt, że w ogóle się go nie rusza, że jedyne słuszne ustawienie to takie, w którym życie płynie sobie obok Ciebie. Ja też tak długo myślałem. Coś mnie jednak tknęło i użyłem trochę mentalnego odrdzewiacza. Wtedy moja wajcha drgnęła. Moja przygoda zaczęła się od przestawienia wajchy w położenie „przecież ja też tak mogę”. 
 

Inspiracje

Zawsze inspirowali mnie ludzie, którzy potrafili przełamywać granice. Naukowe, sportowe, w sztuce, światopoglądowe… Tacy, którzy potrafili iść pod prąd, wbrew ogólnej opinii, wyznaczając horyzonty ludzkich umiejętności. Poszukując nowych wyzwań, obejrzałem trochę filmów, spotykałem się z ciekawymi ludźmi, by w końcu trafić na artykuł w „bikeBoard” o pewnych wyczynach, które stały się dla mnie ostateczną inspiracją. Postanowiłem określić sobie wyzwanie, które byłoby dla mnie nowym doświadczeniem oraz pozwoliło skonfrontować swoje umiejętności z wyczynami zawodowców. Wybór padł na wjazd rowerem na Kilimandżaro: 5895 m n.p.m., dach Afryki, zaliczany do Korony Ziemi. Dlaczego Kilimandżaro? Bo to wysoka góra i żaden rodak tam jeszcze nie wjechał. Chciałem dokonać tego na przekór losowi, ponieważ przez sześć miesięcy 2017 roku leczyłem kontuzję kręgosłupa (wielkie dzięki dla Jarka i Pawła – mistrzowie rehabilitacji), a lekarz proponował mi spokojniejszy tryb życia. Dlaczego na rowerze górskim? Ponieważ go lubię, nie ogranicza mnie. Może zmęczy bardziej, ale taką właśnie miałem nadzieję. W ten sposób narodził się projekt KilimanjaroBikeChallenge. Idąc za słowami Williama Wallace’a: „Każdy człowiek umie...